Αθήνα, 29/02/2016
Είχε δίκιο ο παππούς μου κύριε Μπαλτά;
«πριν από 30 χρόνια όταν έδειξα στον παππού μου το πτυχίο μου από την ΚΣΟΤ, για να πάρω το δωράκι που είχε υποσχεθεί σε όσα από τα εγγόνια του αποκτούσαν
κάποιο πτυχίο, εκείνος χαμογέλασε συγκαταβατικά, είπε: είναι αυτό πτυχίο;, αλλά παρ´ όλα αυτά έβαλε το χέρι του στην τσέπη και εκπλήρωσε την υποχρέωσή του.
Είχε δίκιο ο παππούς μου κύριε Μπαλτά;»
Θα πίστευε κανείς ότι κάποιος που ασκείται στο χορό 10-15 χρόνια , μετά φοιτά σε 3ετή επαγγελματική σχολή χορού αναγνωρισμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού και τελικά παίρνει το πτυχίο του από ειδική επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού ή την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης
θεωρείται πτυχιούχος ανώτερης εκπαίδευσης.
Κι όμως, όχι.
Θα φανταζόταν κανείς ότι σε μια προηγμένη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχει ένα
Πανεπιστήμιο Χορού, επιχορηγήσεις για τη δημιουργία καλλιτεχνικού έργου και μια Στέγη για το Χορό.
Κι όμως, όχι
Θα υπέθετε κανείς ότι το λογικό είναι ένας χορευτής να συνταξιοδοτείται πριν την ηλικία που θα χρειαστεί να πάει για συναρμολόγηση .
Κι όμως , όχι
Θα περίμενε κανείς ότι μια –πρώτη φορά αριστερά- κυβέρνηση θα δεχόταν πρόθυμα να συνδιαλλαγεί με ένα εργασιακό σωματείο που διεκδικεί τα αυτονόητα .
Κι όμως, όχι
Η ελληνική πραγματικότητα υπερβαίνει τη λογική και τη φαντασία .Το πτυχίο του έλληνα χορευτή , χορογράφου και δασκάλου χορού εξακολουθεί να είναι αδιαβάθμητο και σε πολλές περιπτώσεις εξισώνεται όχι με ανώτερης σπουδής αλλά με το απολυτήριο λυκείου, θέτοντας έτσι μοριοδοτικούς,
μετεκπαιδευτικούς και άλλους περιορισμούς. Η Ελλάδα είναι από τις τελευταίες ευρωπαϊκές χώρες που δεν έχουν σπουδές χορού πανεπιστημιακού επιπέδου. Επιπλέον εργαζόμενος χορευτής , δάσκαλος και χορογράφος καλούνται –αν ποτέ καταφέρουν να συγκεντρώσουν τον παράλογο αριθμό
ενσήμων που ζητείται – να χορεύουν μέχρι τα βαθειά τους γεράματα, ξεπερνώντας τους φυσικούς νόμους.
Η ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού αγνοεί συστηματικά τις κλήσεις του Σωματείου Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού, τη στιγμή που αυτό έχει καταθέσει πολύ συγκεκριμένες προτάσεις που ζητάνε άμεσες απαντήσεις. Το Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού απαρτίζεται από ενεργούς και
καταξιωμένους καλλιτέχνες, που εξακολουθούν να πιστεύουν στο δρόμο των συλλογικών διεκδικήσεων.
Επομένως θα πίστευε κανείς ότι υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορούσε να επιβιώσει ο ελληνικός χορός. Παραδόξως, όμως, ο ελληνικός χορός αντιστέκεται και προχωράει. Έχει καταφέρει να εξελίσσεται και να δίνει σπουδαία δείγματα γραφής. Ελληνικές ομάδες χορού διαπρέπουν στο
εξωτερικό και την Ελλάδα, έλληνες χορευτές διεθνούς κλάσης στελεχώνουν τις μεγαλύτερες ομάδες του εξωτερικού, χορογράφοι/κινησιολόγοι εξελίσσουν το ελληνικό θέατρο προσφέροντας τις γνώσεις και το ταλέντο τους στην διαμόρφωση του σκηνικού αποτελέσματος. Δάσκαλοι χορού μεταδίδουν με
υπευθυνότητα και έμπνευση τις γνώσεις τους τόσο σε πανεπιστήμια χορού της Ευρώπης όσο και σεσχολές χορού στην Ελλάδα. Και όλα αυτά χωρίς καμία στήριξη από πουθενά. Όταν κάποιος, όμως, τρώει από τις σάρκες του , φτάνει κάποια στιγμή στο κόκκαλο. Η κατάσταση για τον ελληνικό χορό είναι οριακή. Ζητάμε από το Υπουργείο Πολιτισμού και το κράτος να αναλάβουν την ελάχιστη ευθύνη που τους αναλογεί . Να απαντήσουν ουσιαστικά στα ζητήματα που θέτουμε και εξακολουθούν να αποφεύγουν. Είμαστε πολύ επίμονοι και διψασμένοι, για να αρκεστούμε στην τυπική ολιγόλεπτη συνάντηση που μετά από κυνηγητό μας «χάρισε» το ΥΠΠΟ με τον γενικό διευθυντή του γραφείου του κ. Μπαλτά πριν εξαφανιστεί πάλι, αφήνοντας σε εκκρεμότητα τα αιτήματά μας.
-ίδρυση Πανεπιστημίου Χορού
-διαβάθμιση πτυχίων χορού
-δημιουργία Στέγης Χορού
-επιχορηγήσεις για τον ελληνικό χορό
-ασφάλιση και δουλειά με δικαιώματα
Είμαστε κι εμείς τέκνα της ανάγκης κι ώριμα τέκνα της οργής, κύριε υπουργέ… Ζητάμε από όλη την κοινωνία να σταθεί στο πλευρό μας , για να θυμηθούμε ότι ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια . Είναι οξυγόνο σε μια χώρα που έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε ότι μπορεί και να γεννήσει πράγματα εκτός από το να μνημονεύει.
Το ΔΣ του ΣΕ.ΧΩ.ΧΟ.
Πρόεδρος Αντιπρόεδρος
Αγγελική Στελλάτου Χρυσάνθη Μπαδέκα
Γενική Γραμματέας Ταμίας
Χαρά Κότσαλη Έμυ Κορφιά
Αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας
Ευαγγελία Κυριαζίδου
Είχε δίκιο ο παππούς μου κύριε Μπαλτά;
«πριν από 30 χρόνια όταν έδειξα στον παππού μου το πτυχίο μου από την ΚΣΟΤ, για να πάρω το δωράκι που είχε υποσχεθεί σε όσα από τα εγγόνια του αποκτούσαν
κάποιο πτυχίο, εκείνος χαμογέλασε συγκαταβατικά, είπε: είναι αυτό πτυχίο;, αλλά παρ´ όλα αυτά έβαλε το χέρι του στην τσέπη και εκπλήρωσε την υποχρέωσή του.
Είχε δίκιο ο παππούς μου κύριε Μπαλτά;»
Θα πίστευε κανείς ότι κάποιος που ασκείται στο χορό 10-15 χρόνια , μετά φοιτά σε 3ετή επαγγελματική σχολή χορού αναγνωρισμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού και τελικά παίρνει το πτυχίο του από ειδική επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού ή την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης
θεωρείται πτυχιούχος ανώτερης εκπαίδευσης.
Κι όμως, όχι.
Θα φανταζόταν κανείς ότι σε μια προηγμένη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχει ένα
Πανεπιστήμιο Χορού, επιχορηγήσεις για τη δημιουργία καλλιτεχνικού έργου και μια Στέγη για το Χορό.
Κι όμως, όχι
Θα υπέθετε κανείς ότι το λογικό είναι ένας χορευτής να συνταξιοδοτείται πριν την ηλικία που θα χρειαστεί να πάει για συναρμολόγηση .
Κι όμως , όχι
Θα περίμενε κανείς ότι μια –πρώτη φορά αριστερά- κυβέρνηση θα δεχόταν πρόθυμα να συνδιαλλαγεί με ένα εργασιακό σωματείο που διεκδικεί τα αυτονόητα .
Κι όμως, όχι
Η ελληνική πραγματικότητα υπερβαίνει τη λογική και τη φαντασία .Το πτυχίο του έλληνα χορευτή , χορογράφου και δασκάλου χορού εξακολουθεί να είναι αδιαβάθμητο και σε πολλές περιπτώσεις εξισώνεται όχι με ανώτερης σπουδής αλλά με το απολυτήριο λυκείου, θέτοντας έτσι μοριοδοτικούς,
μετεκπαιδευτικούς και άλλους περιορισμούς. Η Ελλάδα είναι από τις τελευταίες ευρωπαϊκές χώρες που δεν έχουν σπουδές χορού πανεπιστημιακού επιπέδου. Επιπλέον εργαζόμενος χορευτής , δάσκαλος και χορογράφος καλούνται –αν ποτέ καταφέρουν να συγκεντρώσουν τον παράλογο αριθμό
ενσήμων που ζητείται – να χορεύουν μέχρι τα βαθειά τους γεράματα, ξεπερνώντας τους φυσικούς νόμους.
Η ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού αγνοεί συστηματικά τις κλήσεις του Σωματείου Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού, τη στιγμή που αυτό έχει καταθέσει πολύ συγκεκριμένες προτάσεις που ζητάνε άμεσες απαντήσεις. Το Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού απαρτίζεται από ενεργούς και
καταξιωμένους καλλιτέχνες, που εξακολουθούν να πιστεύουν στο δρόμο των συλλογικών διεκδικήσεων.
Επομένως θα πίστευε κανείς ότι υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορούσε να επιβιώσει ο ελληνικός χορός. Παραδόξως, όμως, ο ελληνικός χορός αντιστέκεται και προχωράει. Έχει καταφέρει να εξελίσσεται και να δίνει σπουδαία δείγματα γραφής. Ελληνικές ομάδες χορού διαπρέπουν στο
εξωτερικό και την Ελλάδα, έλληνες χορευτές διεθνούς κλάσης στελεχώνουν τις μεγαλύτερες ομάδες του εξωτερικού, χορογράφοι/κινησιολόγοι εξελίσσουν το ελληνικό θέατρο προσφέροντας τις γνώσεις και το ταλέντο τους στην διαμόρφωση του σκηνικού αποτελέσματος. Δάσκαλοι χορού μεταδίδουν με
υπευθυνότητα και έμπνευση τις γνώσεις τους τόσο σε πανεπιστήμια χορού της Ευρώπης όσο και σεσχολές χορού στην Ελλάδα. Και όλα αυτά χωρίς καμία στήριξη από πουθενά. Όταν κάποιος, όμως, τρώει από τις σάρκες του , φτάνει κάποια στιγμή στο κόκκαλο. Η κατάσταση για τον ελληνικό χορό είναι οριακή. Ζητάμε από το Υπουργείο Πολιτισμού και το κράτος να αναλάβουν την ελάχιστη ευθύνη που τους αναλογεί . Να απαντήσουν ουσιαστικά στα ζητήματα που θέτουμε και εξακολουθούν να αποφεύγουν. Είμαστε πολύ επίμονοι και διψασμένοι, για να αρκεστούμε στην τυπική ολιγόλεπτη συνάντηση που μετά από κυνηγητό μας «χάρισε» το ΥΠΠΟ με τον γενικό διευθυντή του γραφείου του κ. Μπαλτά πριν εξαφανιστεί πάλι, αφήνοντας σε εκκρεμότητα τα αιτήματά μας.
-ίδρυση Πανεπιστημίου Χορού
-διαβάθμιση πτυχίων χορού
-δημιουργία Στέγης Χορού
-επιχορηγήσεις για τον ελληνικό χορό
-ασφάλιση και δουλειά με δικαιώματα
Είμαστε κι εμείς τέκνα της ανάγκης κι ώριμα τέκνα της οργής, κύριε υπουργέ… Ζητάμε από όλη την κοινωνία να σταθεί στο πλευρό μας , για να θυμηθούμε ότι ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια . Είναι οξυγόνο σε μια χώρα που έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε ότι μπορεί και να γεννήσει πράγματα εκτός από το να μνημονεύει.
Το ΔΣ του ΣΕ.ΧΩ.ΧΟ.
Πρόεδρος Αντιπρόεδρος
Αγγελική Στελλάτου Χρυσάνθη Μπαδέκα
Γενική Γραμματέας Ταμίας
Χαρά Κότσαλη Έμυ Κορφιά
Αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας
Ευαγγελία Κυριαζίδου